Dankzij mijn grenzen heb ik ruimte
Ik nodig haar uit om op de mat te gaan staan, haar mat, haar ruimte. En ik geef haar mee dat ze die ruimte voor zichzelf mag behouden. Vervolgens probeer ik bij haar op de mat te komen. Dat lukt, ze staat me toe in haar ruimte omdat ze me niet wil kwetsen.
En zo gaat het vaak bij gevoelige mensen. Ze zijn zo goed in staat zich in te leven in de ander dat ze zichzelf vergeten. Maar wie wordt er eigenlijk gekwetst? Degene die de boodschap krijgt dat er geen ruimte is op de mat? Of degene die zichzelf opoffert en haar eigen ruimte weggeeft?
Het komt vaak voor dat mensen met hooggevoeligheid moeite hebben met ‘nee’ zeggen en grenzen aangeven. Herken jij dat ook? En weet je dan ook wat maakt dat het lastig is? Laat me met je meedenken.
Wat kan meespelen is dat je niet goed contact hebt met je eigen lichaam. Enerzijds klinkt dat misschien verrassend, want je voelt toch zo veel? Maar juist omdat er zo veel te voelen is, kan het moeilijk zijn om te onderscheiden wat van jou is en wat van de ander. Dat vertroebelt als het ware, waardoor er bijvoorbeeld alleen nog maar spanning of onrust te voelen is. En niet meer de signalen welke er aan vooraf gaan. Signalen die aangeven dat je tegen je grens aan zit of waardoor je voelt dat je er al overheen bent. Zorg er dus voor dat je goed contact houdt met je eigen lichaam.
Wat ook kan meespelen is dat jij meer gericht bent op de ander dan op jezelf. Mensen met hooggevoeligheid kunnen zo met de aandacht bij de ander zijn en daardoor het contact met zichzelf verliezen. Dat maakt het ook moeilijk om te blijven voelen wat er bij jou van binnen beweegt, wat je juist richting geeft in wat er goed is voor jou in die specifieke situatie. Mogelijk spelen hierin ook je overtuigingen een rol. Dat je vindt dat de ander belangrijker is dan jij en heb je niet geleerd dat je zelf nét zo belangrijk bent. Je zult voelen dat het je op den duur uit balans brengt.
Wat ook kan meespelen is je behoefte aan harmonie in contact met de ander. Gevoelige mensen zijn geneigd het conflict met de ander te vermijden. Je kunt je voorstellen dat ‘nee’ zeggen en grenzen aangeven dan een stuk lastiger is Angst voor kritiek of afwijzing, bang dat de ander jou niet meer aardig zal vinden. Wat maakt dat je kiest voor aanpassing, dan hoef je die spanning in elk geval niet tegen te komen. Het gevolg is echter dat jouw ruimte steeds kleiner wordt. Dat is beklemmend en je kan niet meer vrijuit leven. Het is tijd voor een WENDING!
Ik zet haar stil bij hoe zij zich voelt, nu ik letterlijk in haar ruimte sta. Ik vraag haar welke lichamelijke signalen ze opmerkt. Ze voelt zich onrustig, merkbaar in een hogere ademhaling. (contact eigen lichaam) Ik vraag haar welke gedachten meespelen. Ze geeft aan dat ze geen ‘nee’ wil zeggen omdat ze mij niet wil kwetsen. (gerichtheid op de ander) Ik vraag haar wat ze er van vindt dat ik ongevraagd op haar mat sta. Ze geeft aan dat het haar irriteert maar dat ze zich stil heeft gehouden omdat ze geen ruzie wil. (behoefte aan harmonie)
En zo oefenen we nog een tijdje door op de mat. Zodat ze aan den lijve kan ervaren dat ze haar eigen lichamelijke signalen serieus mag nemen, voor zichzelf mag gaan kiezen en contact mag maken over haar grenzen en behoeften met de ander.
En zo ervaart ze aan den lijve: Dankzij mijn grenzen heb ik ruimte!
